การใช้คำว่า “สภาลาวไม่ปลื้ม คนลาวทำงานเป็นยาม(รปภ)ยืนเฝ้าตึกที่ไทย” เป็นการบรรยายถึงสถานการณ์ที่บางกลุ่มคนลาวทำงานเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัย (รปภ) ที่ต้องยืนเฝ้ารอคอยที่ตึกหรือสถานที่ต่าง ๆ ในประเทศไทย โดยมักจะมีบรรยากาศที่ไม่สะดวกใจและมีการเสนอเงื่อนไขที่ไม่เป็นมิตรต่อพวกเขาจากสภาลาว หรืออาจจะเกี่ยวกับเงื่อนไขการทำงานที่รุนแรงหรือไม่เป็นมิตรต่อผู้งานที่มาจากประเทศต่าง ๆ ที่ทำงานในประเทศไทยโดยเฉพาะกลุ่มงานที่มีความเสี่ยงสูงเช่น การเป็นรปภ
การใช้วลี “สภาลาวไม่ปลื้ม คนลาวทำงานเป็นยาม(รปภ)ยืนเฝ้าตึกที่ไทย” นั้นหมายถึงสถานการณ์ที่คนลาวทำงานในบางตำแหน่งเช่น พนักงานรักษาความปลอดภัย (รปภ) ที่ต้องทำงานในฐานะที่ต้องยืนเฝ้ารอคอยที่ตึกหรือสถานที่ต่าง ๆ ในประเทศไทยโดยไม่ได้รับการยกเว้นหรือการปกป้องที่เหมาะสมจากสถาบันหรือองค์กรในสังคมไทย ซึ่งอาจทำให้พวกเขารู้สึกไม่พอใจหรือไม่พึงพอใจต่อสภาพแวดล้อมที่ทำงานของพวกเขา
สภาลาวที่ถูกกล่าวถึงอาจเป็นหมายถึงองค์กรหรือองค์การที่แทนประเทศลาวในการปกป้องสิทธิและประโยชน์ของพลเมืองลาวที่ทำงานในต่างประเทศ เช่น การสนับสนุนในเรื่องของความปลอดภัยและสิทธิของแรงงาน
อาจจะมีการปรับปรุงเงื่อนไขการทำงานที่ไม่เป็นมิตรและการเป็นอยู่ที่แสนไปของพวกเขาที่ต่างไป
วลี “สภาลาวไม่ปลื้ม คนลาวทำงานเป็นยาม(รปภ)ยืนเฝ้าตึกที่ไทย” เป็นการบรรยายถึงสภาพการทำงานของคนลาวที่ทำงานเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัย (รปภ) ในประเทศไทย โดยอาจจะมีปัญหาเกี่ยวกับเงื่อนไขการทำงานที่ไม่เป็นมิตรหรือมีความยากลำบากต่อพวกเขา เช่น การทำงานที่ต้องยืนเฝ้ารอคอยในตึกหรือสถานที่ต่าง ๆ โดยที่ไม่มีการปกป้องหรือการสนับสนุนที่เพียงพอจากสถาบันหรือองค์กรในสังคมไทย
การบอกว่า “สภาลาวไม่ปลื้ม” อาจแสดงถึงความไม่พอใจหรือไม่ได้รับการตอบรับจากสถาบันหรือองค์กรในสังคมไทยตามที่คาดหวัง ซึ่งอาจทำให้พนักงานรู้สึกว่าสภาพแวดล้อมการทำงานไม่พึงพอใจ
การใช้วลีนี้เป็นการบ่งบอกถึงแนวโน้มหรือสภาพการทำงานที่พนักงานต่างชาติบางกลุ่มที่ทำงานในประเทศต่าง ๆ อาจพบเจอ เน้นถึงความแตกต่างในการจัดการและการปกป้องสิทธิของแรงงานต่างชาติที่มีการทำงานในที่ต่าง ๆ
