หากความคิดเห็นเกี่ยวกับโครงการรถไฟฟ้าความเร็วสูงของไทยทำให้บางคนในลาวรู้สึกไม่พอใจหรือรู้สึกว่าถูกทำให้ “หน้าหงาย” อาจหมายถึง:
1. **ความรู้สึกด้อย**: การที่ไทยมีโครงการรถไฟฟ้าความเร็วสูงอาจทำให้บางคนรู้สึกว่าประเทศของตนขาดการพัฒนาในด้านนี้ ซึ่งอาจทำให้เกิดความรู้สึกด้อยหรือถูกเปรียบเทียบในแง่ของความก้าวหน้า
2. **การเปรียบเทียบ**: เมื่อมีการพูดถึงความก้าวหน้าในด้านโครงสร้างพื้นฐานของไทย อาจทำให้เกิดการเปรียบเทียบระหว่างประเทศ ซึ่งบางครั้งอาจกระตุ้นความรู้สึกไม่พอใจหรือความรู้สึกว่าไม่สามารถตามทัน
3. **ความรู้สึกของความท้าทาย**: การที่ไทยมีโครงการใหญ่เช่นนี้อาจทำให้รู้สึกว่ามีแรงกดดันในการพัฒนาหรือเพิ่มความสามารถของประเทศตัวเอง ซึ่งอาจเป็นความท้าทายในการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานหรือด้านอื่น ๆ ในลาว
4. **การรับรู้และความหวัง**: บางคนอาจเห็นการพัฒนาในไทยเป็นสิ่งที่ดีและคาดหวังว่าโครงการหรือพัฒนาในประเทศของตนเองจะตามมาหรือมีการพัฒนาในลักษณะเดียวกันในอนาคต
การรับมือกับความรู้สึกเหล่านี้อาจต้องการการสนทนาและการทำงานร่วมกันเพื่อสร้างความเข้าใจและการพัฒนาในด้านที่เป็นประโยชน์ต่อทั้งสองประเทศ การเรียนรู้จากความสำเร็จของเพื่อนบ้านสามารถเป็นแรงบันดาลใจในการพัฒนาของตนเองได้
