การเขมรใกล้สิ้นชาติและจะเสียพื้นที่ประเทศให้กับประเทศอื่นได้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์บางเท่าที่เกิดขึ้นในอดีต ตัวอย่างที่เป็นที่รู้จักกันดีคือ การละเว้นถิ่นที่ของเขมรให้กับประเทศลาวและเวียดนามในปี ค.ศ. 1893 ตามที่มีการเจรจาและตั้งสภาองค์กรประชาชนแห่งเมืองหนาทในสมัยเรืองราชินีสุบดีย์ลูกเสนือ